دو یادگار ماندگار ری

در گوشه گوشه‌ی سرزمین ایران بناهای متعددی وجود دارد. و گاه همین بناهای متعدد قدیمی، شما را به ‏درون شهرها  می‌کشاند که آثار منحصر به فرد ببینید و نگاهی به پشت سر زمان داشته باشید، به بناهایی که ‏استوار ماندند و حکومت¬‌هایی که رخت بربستند. برج طغرل یادگار حکومتی سلجوقیان بنایی ماندگار است، که ‏در قلب شهرری استوار ایستاده است‎. ‎

این برج در مشرق قبرستان ابن بابویه قرار دارد. از کوچه‌ی مشرف به روبه‌روی قبرستان  وارد می‌شوید و پلاک ‏‏57  با پلکان آجری و دری قدیمی از چوب گردو خودنمایی می‌کند، سپس دست بر کلون در انداخته، چند ‏ضربه‌ای می‌زنید تا وارد باغ شوید. ورودی زیبای برج طغرل با صدای چهچه پرندگان بی‌شمار آسمان که فضا را ‏پر از ترانه و سرور کرده‌اند، هر گردشگری را مجذوب می‌کند. برج آجری مدوری در مرکز باغ قرار دارد و ‏درختان کهنسالی  چون توت، چنار و کاج  آن را فراگرفته‌اند. در قسمت شرقی هم حوضی مستطیل شکل قرار ‏دارد که قامت برج همراه درختان بر روی آب نقش بسته است و با هر بادی می‌لرزد‎. ‎

‎ ‎نام برج به نام اولین پادشاه سلجوقی است که به عنوان مقبره‌ی او نام گذاری شده است اما چون هیچ قبری از ‏او داخل برج و محوطه باغی نیست، ادعای مقبره بودن برج رد می‌شود. برج  آجری با 24 پرک، و ‏آجرکاری‌های زیبا در بالای برج و ارتفاع 20 متر، دارای دو ورودی غربی و شرقی همراه با طاقی است. در بالای ‏ورودی غربی کتیبه‌ای سنگی به فرمان ناصرالدین شاه و با خط نستعلیق در سال  1301 ه.ق  نصب شده است. ‏برج از درون دارای سقف نیست و آسمان از قاب دایره‌ای شکلش دیده می‌شود. در داخل برج روزنه‌های منظمی ‏بر سرتاسر دیوارها قرار گرفته‌اند که لانه‌ی کبوترهای چاهی شده‌است‎. ‎

برج کارکردهای قدیمی خود را همچنان حفظ کرده است. یکی آن‌ها انعکاس صوت در مرکز برج  برای ‏سخنرانی است که صدا را اکو می‌بخشد و دیگری ساعت آفتابی دقیقی است که همچنان کار می‌کند. آب باران ‏با کانال‌هایی که در زیر برج تعبیه شده به درون باغچه راهی می‌شود. در چوبی برای پلکان شرقی داخل برج در ‏فاصله‌ای پنج متری وجو دارد که کارکردی برای انجام امور مرمتی است، تصویر برج برای اولین بار در سفرنامه ‏اوژن فلاندن آمده و قسمتی از آن تخریب شده بود و بارها تا به امروز مورد مرمت قرار گرفته و گفته می‌شود با ‏توجه به زلزله‌های پیش آمده در ری، بنایی ضد زلزله بود و تا امروز  توانسته از گزند حمله‌ی مغول و زلزله‌ها پا ‏برجا بماند‎. ‎

در این مکان آقای قنبری که باغبان برج و مسئول نگهبانی‌اش است با جان و دل بنا را توضیح می‌دهد و در ‏آخر هر بازدید کننده‌ای را به مزار استاد سید محمد طباطبایی پدر تاریخ و فرهنگ ادبی پارسی راهنمایی ‏می‌کند. ‏

با خروجی از در شرقی برج، محوطه‌ی باستانی قدیمی‌تری در خیابان شهید آوینی در کوچه 22 بهمن قرار ‏دارد. که زندگی از چند هزار سال پیش از میلاد تا به امروزه همواره در جریان بوده است. نام این محوطه ‏باستانی چشمه علی است. و چشمه‌ای در پای تپه که از سفره‌های آب زیر زمینی  هم چنان می‌جوشد، تا  50 ‏سال پیش محلی برای شست و شوی کارهای روزانه‌ی اهالی ری بوده است و در موقع خانه تکانی همه‌ی اهالی ‏منطقه چشمه‌علی فرش‌های شسته شده‌ی خود را برروی آن پهن می‌کرده تا خشک شود. اما امروزه فقط  محل ‏آبتنی پسر خردسالان در فصل گرم تابستان است. وجهه تسمیه آن نیز به چشمه‌یِ علی نامعلوم است‎. ‎

بازدیدکنندگان با دیدن  نقش برجسته‌ای قاجاری به تاریخی بودن محوطه پی می‌برند. نقش برجسته‌ی متعلق ‏به  فتحعلی شاه قاجار است، که در بالای چشمه قرار دارد و شاه قجر بر روی تخته نشسته و دیگر ملازمان در ‏اطراف هستند و یکی از آنها چتری برای شاهزاده‌ی قاجاری که پرنده‌ای بروی بازویش نشسته، گرفته است، ‏فضای نقش‌برجسته به تاثیر از نقش برجسته‌های شاهان ساسانی هست. چشمان فتحعلی شاه و صورت ‏ملازمانش با بی‌مبالاتی اهالی و لمس اثر و کندکاری آسیب فراوان دیده. اما قدمت تپه بیش از این این اثر است. ‏این محوطه از یادگاران حکومتها نیست، مکانی از دوران نوسنگی ایران که  از آن به عنوان عصر حجر یاد ‏می‌شود، را نشان می‌دهد. آثار سفالینه‌های آن که  متعلق به هزاره ششم ق.م است در موزه ایران باستان قرار ‏دارد‎. ‎

تپه در شرق نیز امتداد پیدا می‌کند با ساخت و سازی که در اطراف آن شده است، این تپه روز به روز کوچکتر ‏شده است. در بالای آن دیواری کنگره‌دار و به نشان دیوار برج از طرف سازمان میراث فرهنگی ساخته شده‌است ‏، و حصار دیوار اصلی شهرری طی سالیان زیادی تخریب شده است و امروز اثری از آن در دست نیست. مکانی ‏از دوره‌ی نوسنگی که تا دوره قاجار مورد توجه بود و همچنین بوستانی که در مقابلش ساخته شد هاست ‏فضایی تفریحی برای ساکنانین اهالی ری به شمار می‌رود. صدای شادی و غم‌هایشان که به تپه می‌خورد گویی ‏تپه همه‌ی صداها را، از بلایای طبیعی و حمله‌ی مغول تا آمد و رفتن‌ حکومت‌های مختلف و شستن قالیچه‌ها ‏به دست مردم را به یاد می‌آورد و هم چنان بر سر جای خودش باقی مانده و  نظاره‌گر ساکنان جدید است‎. ‎


امتیاز : نتیجه : 0 امتیاز توسط 0 نفر مجموع امتیاز : 0

ارسال نظر

کد امنیتی رفرش


مطالب گذشته

» لیست کامل هتل های قشم »» پنجشنبه 19 فروردین 1400
» جای خالی صدای خوب در میان هتل های ایران!‏ »» جمعه 13 تیر 1399
» دو یادگار ماندگار ری »» یکشنبه 08 تیر 1399
» هنر نزد ایرانیان است و بس! »» یکشنبه 07 اردیبهشت 1399
» تخمين‎ ‎تابع‎ ‎تقاضاي‎ ‎گردشگري‎ ‎در‎ ‎استانهاي‎ ‎منتخب ‏ »» چهارشنبه 06 فروردین 1399
» آشنایی با منطقه آزاد چابهار »» چهارشنبه 06 آذر 1398
» گران ترین رستوران های تهران »» پنجشنبه 16 آبان 1398
» فاصله هر کدام از جاذبه های قشم تا شهر قشم »» سه شنبه 07 آبان 1398
» بهترین مقاصد سفر پاییزی »» جمعه 03 آبان 1398
» تهران کجا بریم بگردیم »» پنجشنبه 18 مهر 1398